دلنوشته رهایی مورخه 1397/12/15

بنام خدابی خبریم ازآنچه برسرمان خواهدآمد،نه میدانیم کی نوزادبه دنیامیاید،ونه میدانیم کی ازدنیاخواهدرفت،تکلیفمان معلوم نیست،تقدیربرماچه بوده وچه خواهدبود،فقط می ترسیم ازآنچه نمیدانیم،روزهاوشبهابدون توقف میگذرد،سن مابدون وقفه بالامیرود،نمی دانیم روزیاشب موهایمان سفیدمیشود،خمودگی وچین وچروک صورتمان رامتوقف نخواهیم ساخت،هرآنچه خداداده است میگیرد،غرورمان ،تعصبمان ،عشقمان ،جوانیمان،خانواده ودوستانمان،ماهمچنان منتظزادامه دادن راه هستیم،لحظه ای فکرنمیکنیم که تاکجای راه میتوان رفت وبازنماند،درصورتیکه بازمانده هستیم ودرمانده،توان ادامه راه رانداریم اگرخدانخواهد،هیچکدام ماعاقبت راه رانمیدانیم ومتآثرازاعمال خودنیستیم،ولی من میخواهم باتمام وجودخاطره بمانم. بخوانید, ...ادامه مطلب

بنام خدایی که هستزمان های قدیم ،البته نه خیلی قدیم،دکه های یخ فروشی بود،سرکوچه ماهم دکه یخ فروشی بود،تابستانه,ا یخ میفروخت وزمستان ها ،لبووباقلی،چون اون روزهاهمه خانواده ها یخچال نداشتند،ازاینروبرای آب, ...ادامه مطلب