دلنوشته خرداد(رمضان):خاطره بیست ویکمررمضان مورخه 1398/3/7

بنام خدایی که هست

بیست ودومین روزماه رمضان هم فرارسید،خاطره بیست ودوم هم نقل میکنم:من نمیدانم چرابااینهمه اتفاقات وبالاوپائین هاکه دردنیابرای ماآدمیان رقم میخوردهمچنان روی یک پاایستاده وبقدرت تقاص ومکافات الهی بی اعتنایی مینماییم،مگرمیشودواقعیتهای زندگی راکتفان نمود،حضورخدادرهمه عرصه های زندگی بشرواضح ومحسوس می باشد،امابعضی ازماچشمانمان رابه روی واقعیتهابسته ایم ودل وعقل رادراختیارافکارشیطانی قرارداده ایم،ازکسب تجارب وبکارگیری آنهابه دورهستیم،حرف وپندونصایح دیگران برایمان تلخ وغیرقابل استنادواستفاده شده است،چون خودراه راگم کرده ایم وبه بیراهه های عقایدوافکارواحساسات افتاده ایم،ازنظرات وروایات واحادیث راهنماوچاره سازدورودورترمیشویم،این سردرگمی ونقصان آنقدربرمامستوری شده که جای کشف حقایق به دیواره دروغ وریاتکیه کرده ایم،منطق وحقیقت گویی وپاک اندیشی راکنارگذاشته وبازوزودروغگویی وکج اندیشی سعی درقانع نمودن خودواطرافیان گام برمیداریم،رشته کاروزندگی این افرادشیطانی وابلیس گونه گردیده ونکبت ونگون بختی آنهاراسرنگون میسازد،انتهای کاراین افرادپول پرست وطفره روازبیان وجواب واقعیتها همان سرنگونی اجتماعی وانزواوتنهایی وافسرده گی خواهدبود،خداازهیچ بنده ای دست بردارنبوده ونمیباشدوهمواره درهای توبه واستغفاررابرای برگشت آنهابازوگشوده نگه داشته است،امااین افرادشایدتاپایان عمرازتوبه واستغفاروبازگشت به راست ،محروم وتسلیم هوای نفس شیطانی هستند،ظلم وتظلم گرایی ویژه این افرادوسلاح کشنده خودآنهاست.م م مخبری ساعت 1:20 مورخه 1398/3/7.